We zullen nu een nieuwe voorstellingswijze van welgevormde haakuitdrukkingen ontwikkelen, die afgeleid is van de bitstring voorstelling en het splitsing universum, door meerdere bits op één positie toe te laten. We noemen dat een “splitsing” voorstelling en zullen dat eerst in zijn algemeenheid introduceren. De haakvector H zullen we dan bijvoorbeeld voorstellen als het viervoud (h1, h2, h3, h4) waarbij h1 staat voor de string overeenkomend met de eerste term in de som, enz... Bijvoorbeeld: wanneer H=h1⊕h2⊕h3⊕h4 dan wordt de viervoud bitstring gegeven door (h11h21h31h41 h12h22h32h42 h13h23h33h43 h14h24h34h44). In het algemeen zullen we H in zijn veelvoud bitstring introduceren als Σm (h1mh2mh...him...hmm) met m=2n, met n het aantal onderscheidingen van het universum en 2n dus het aantal atomen of het aantal basisvectoren van dat universum. Deze voorstelling is een voorstelling van haakuitdrukkingen als som van andere. Bijvoorbeeld voor een mogelijk viervoud dat vanuit orthogonale vectoren opgebouwd wordt (dit is de eenvoudigste manier, uiteraard zijn nog veel andere keuzen te maken en dat is dan het onderzoeksdomein):
Haakuitdrukking |
Binaire representatie |
Som van orthogonale vectoren |
Som van orthogonale vectoren in binaire representatie |
Viervoud bitstring |
<ab<c>><<a><bc>> |
(+++---+-) |
(<<>>⊕b⊕c⊕b•c)⊕ (a⊕<b•a>⊕c•a⊕<c•b•a>)⊕ (<>⊕<b>⊕c⊕b•c)⊕ (a⊕<b•a>⊕<c•a>⊕c•b•a) |
(++xxxxxx)⊕ (xx+-xxxx)⊕ (xxxx--xx)⊕ (xxxxxx+-) |
(+xxx +xxx x+xx x-xx xx-x xx-x xxx+ xxx-) |
Uiteraard ligt nu de mogelijkheid voor de hand om het voorbeeld uit te breiden tot een achtvoud bitstring in orthogonale delen, waarmee we de maximale orthogonale mogelijkheden uitgebuit hebben in het drie-onderscheidingen universum waarin H uitgedrukt was:
Haakuitdrukking |
Binaire representatie |
Som van orthogonale vectoren |
Som van orthogonale vectoren in binaire representatie |
Achtvoud bitstring |
<ab<c>><<a><bc>> |
(+++---+-) |
(<>⊕<a>⊕<b>⊕<c>⊕<b•a>⊕<b•c>⊕<c•a>⊕<c•b•a>)⊕ (<>⊕a⊕<b>⊕<c>⊕b•a⊕<b•c>⊕c•a⊕c•b•a)⊕ (<>⊕<a>⊕b⊕<c>⊕b•a⊕b•c⊕<c•a>⊕c•b•a)⊕ (<<>>⊕<a>⊕<b>⊕c⊕b•a⊕<b•c>⊕<c•a>⊕c•b•a)⊕ (<<>>⊕a⊕b⊕<c>⊕b•a⊕<b•c>⊕<c•a>⊕<c•b•a>)⊕ (<<>>⊕<a>⊕b⊕<c>⊕<b•a>⊕<b•c>⊕c•a⊕c•b•a)⊕ (<>⊕<a>⊕b⊕c⊕b•a⊕<b•c>⊕c•a⊕<c•b•a>)⊕ (<<>>⊕<a>⊕<b>⊕<c>⊕b•a⊕b•c⊕c•a⊕<c•b•a>) |
(+xxxxxxx)⊕ (x+xxxxxx)⊕ (xx+xxxxx)⊕ (xxx-xxxx)⊕ (xxxx-xxx)⊕ (xxxxx-xx)⊕ (xxxxxx+x)⊕ (xxxxxxx-) |
(+xxxxxxx x+xxxxxx xx+xxxx xxx-xxxx xxxx-xxx xxxxx-xx xxxxxx+x xxxxxxx-) |
Merk op dat we hiermee een algemene constructie hebben verkregen waarmee een individuele bit kan onderzocht worden die kan staan voor een ongekende haakuitdrukking met ofwel de waarde <<>>, ofwel de waarde <>. Inderdaad was het bitsgewijze onderzoek van een onderscheiding in het haakformalisme tot nu toe beperkt tot minimaal twee bits, immers één onderscheiding moest gerepresenteerd worden als 01 of 10, dus met behulp van twee bits.
Merk op dat we hierbij a priori een onderscheidingen universum moeten vastleggen.