Het in fase brengen van bitstrings betekent dat elke operatie op overeenkomstige bits van de string zonder verlies van betekenis naar een operatie tussen strings van eenzelfde universum kan uitgebreid kan worden. Hiermee worden dan andere punten van hetzelfde universum bereikt.

Voorbeelden, waarbij het symbool ∼ hier geïnterpreteerd moet worden als een definitie:

«a,b»«c,d»∼«ac,bd» voor de nevenschikking.

«a,b»⊕«c,d»∼«a⊕c,b⊕d» voor de som modulo3 maar ook ervaren en gebeurde simultaneïteit (zoals we al aangetoond hebben zal de sommering modulo3 bij welgevormde haakuitdrukkingen de 0 als don't care nul kunnen genereren en dus ervaren en gebeurde simultaneïteit kunnen uitdrukken).

«a,b»•«c,d»∼«a•c,b•d» voor product modulo3, maar ook voor de inbedding van een transformatie of XOR.

Wanneer we een willekeurige string opsplitsen in twee even lange stukken kunnen we deze combineren met een enkelvoudige onderscheiding als naamstring en gebeurt eigenlijk het volgende:

Dus met ∼ als definitie:

«+1,-1»•«p,q»∼«+p,-q» waarbij de inbedding zich op de gekende manier gedraagt: <«+1,-1»>•«p,q»∼«-p,+q». Willen we «+1,-1»•«p,q» foutloos berekenen dan moet de enkelvoudige naamstring «+1,-1» zich aanpassen aan het noodzakelijke universum. Voorbeeld: stel dat p voorgesteld wordt door +1-1-1-1 en q voorgesteld wordt door -1-1+1+1 dan wordt «+p,-q» voorgesteld door «+1-1-1-1,+1+1-1-1».

Als geldt dat «x»∼«+p,+q», dan zullen we in verkorte vorm de string «+p,-q» noteren als ℵx, en de string «-p,+q» als -ℵx (waarbij x staat voor «p,q» en ℵ staat voor «+1,-1»). We voeren hierbij de afbeelding uit van het universum van ongekend lange strings naar een universum van namen:

«+p,-q» ∼ ℵx

«-p,+q» ∼ -ℵx

We gebruiken ℵ, het Hebreeuwse symbool voor alef om er expliciet op te wijzen dat dit een enkelvoudige onderscheiding is geïnterpreteerd als naam, en dus zijn werkzame, actieve bitwaarde afhankelijk is van het onderscheidingen universum waarmee de string reageert. We zullen merken dat ℵ nog andere interpretaties zal toelaten.

Er geldt dan ook:

«x»⊕«+1,-1»∼«+p,+q»⊕«+1,-1»∼«p⊕1,q⊕-1»∼x⊕א

Dus ook: «p⊕-1,q⊕1»∼x⊕-ℵ als er geen verwarring mogelijk is voor het soort sommering dat uitgevoerd wordt.

Merk op dat, als p en q punten zijn van het 2ⁿ universum, dat x en ℵ dan punten zijn van het 2ⁿ⁺¹ universum, ℵ is dan de laatst toegevoegde onderscheiding: geconstrueerd uit 2ⁿ (+1)-bits gevolgd door 2ⁿ (-1)-bits. De laatst toegevoegde onderscheiding zal zich altijd op het centraal niveau van de nieuwe tralie bevinden.

Merk op dat deze notering niet voor verwarring kan zorgen omdat zowel x als ℵ strings zijn met een gelijke lengte, gelijk aan een macht van 2. Eens in fase wordt de fase niet verschoven.