Het splitsen van bitstrings geeft aanleiding tot een volledig nieuwe benadering van modellen.

We kunnen dit als volgt duidelijk maken: veronderstel een haakuitdrukking H in het drie onderscheidingen universum. Als bitstring heeft deze 8 bits. Als we deze zouden uitdrukken als een relatie tussen twee andere haakuitdrukkingen uit het drie onderscheidingen universum (conjunctie, som enz... wat altijd kan met een constructie van sommen), dan zijn er verschillende mogelijkheden (in elk van deze mogelijkheden zijn het verschillende haakuitdrukkingen in het drie onderscheidingen universum). Geen van die mogelijkheden sluiten we a priori uit voor een splitsing en geen van die mogelijkheden zullen we verkiezen boven de andere (bijvoorbeeld gaan we er niet voor kiezen om de opsplitsing in andersduale en zelfduale haakuitdrukkingen te verkiezen boven de andere). Veronderstel nu diezelfde haakuitdrukking H in het drie onderscheidingen universum. Als we deze zouden uitdrukken als een som van vier andere haakuitdrukkingen uit het drie onderscheidingen universum (wat altijd kan), dan zijn er weer verschillende mogelijkheden. De beide mogelijkheden onderscheiden zich enkel door het aantal termen in de som en dat zal zijn weerslag hebben op de operatoren die moeten ingezet worden.

Deze nieuwe benadering kunnen we van de grond af aan opbouwen in kleine stappen.