Door (partiële) realisatie (van eventueel enkel een paar relevante elementen, mogelijks slechts in een beperkte omgeving van de materiële werkelijkheid) krijg je interactie met de werkelijkheid zelf van alle betrokkenen (stakeholders). Valt wat gebeurt niet binnen de verwachtingen en kunnen de verwachtingen niet bijgesteld worden dan herbegin je (zolang je er nog de tijd voor hebt).
Helpende vragen zijn
werkt het, waarom werkt het
wat anders gebeurt er ook, waarom gebeurt er iets anders?
Wat is het verschil dat een verschil maakt tussen de alternatieven, en is er geen beste oplossing: kom dan op met een duidelijk resultaat van wat je geleerd hebt.
als gevolg hiervan: zijn er andere benaderingen die je te vroeg uitgesloten hebt?
wat hield je op, was er werkelijk ontbrekende informatie?
kan de opdracht bijgesteld worden?
Het is duidelijk dat zelfs de eerste acties die een ontwerper onderneemt om de ontwerpopdracht te begrijpen een combinatie zijn van herformulatie en evaluatie, van intuïtie (iets anders dan...) en systematiek.